Kenmerken van watergedragen verf en verschillen met watergedragen verf

Soms is het nodig om de gevel of de binnenmuren te renoveren. Het aantal verfmaterialen in bouwmarkten staat vol met een assortiment. Tegelijkertijd wordt een groot deel van de composities ingenomen door waterdispersieverven. Vaak verwarren mensen ze met materialen op waterbasis, en sommigen denken dat het dezelfde naam is. Maar in werkelijkheid zijn deze soorten iets anders.

Kenmerken en kenmerken van waterdispersieverf 1500

De verf, waarvan op het etiket staat dat de samenstelling een waterige dispersie bevat met verschillende minerale en polymere vulstoffen, wordt waterdispersieverf (WDK) genoemd. De samenstelling omvat de volgende elementen:

• werkboek;
• oplosmiddel;
• vulling;
• pigment;
• minerale supplementen.

Polymeren worden gebruikt als bindmiddel:

• polyacrylaat;
• latex;
• styreen-acryl;
• styreen butadieen.

Tijdens het verfproces wordt het polymeer verdund in water dat is beladen met pigment (titaandioxide) en additieven zoals krijt of kalk. Na het aanbrengen verdampt het water en polymeriseren de rest van de componenten. Dankzij de polymeren zijn ze stevig aan elkaar gelijmd. Het resultaat is een gladde film van de gewenste kleur.

Voordelen

VDK's worden binnen en buiten gebruikt, hebben een lange levensduur.De duurzaamheid varieert afhankelijk van de samenstelling van de verf. Verven die acryl en latex bevatten, worden al heel lang gebruikt. Deze componenten zijn het meest geschikt voor binnenverven, omdat ze elasticiteit, dekkend vermogen en weerstand krijgen.

De belangrijkste kenmerken van een hoogwaardige VDK zijn:

• slijtage klasse;
• de aanwezigheid van schimmelwerende eigenschappen;
• vochtbestendigheid;
• lidmaatschap;
• verborgen kracht.

Volgens GOST verschillen verven volgens de eerste parameter met 5 klassen. Klasse 4 en 5 verven en vernissen laten alleen droog afvegen van het oppervlak toe. Na 40 passages met een vochtige spons verliezen ze respectievelijk minder en meer dan 70 micron. Daarom worden deze VDK's aanbevolen voor gebruik in droge ruimtes. Vanaf de 3e klasse worden waterdispersieverven gebruikt in natte ruimtes en de 1e - in badkamers. Het is belangrijk dat ze fungicide additieven bevatten die schimmelwerende eigenschappen hebben.

De aanwezigheid van krijt in de samenstelling duidt op onvoldoende dekkracht. Titaandioxide is een van de beste vulstoffen, met een opbrengst van ongeveer 97%. VDK heeft een breed kleurengamma. In eerste instantie is het verkrijgbaar in wit of transparant. Dit wordt de basis genoemd. Met behulp van speciale additieven kunnen ze in elke tint worden getint.

Kijk Ook

Welke verven moeten worden gemengd om bordeauxrode kleur en de tafel met tinten te krijgen

Kenmerken en parameters van waterverf

Watergedragen verf (VEC) - bestaat uit vloeibare componenten. Gebaseerd op de definitie van een emulsie, is het een ondersoort van een verspreid systeem. Evenzo bestaat VDK uit bindmiddel, oplosmiddel, vulmiddel en pigmenten. Alleen in dit geval moeten alle componenten vloeibaar zijn.

Het heeft veel voordelen:

• droogsnelheid;
• respecteer het milieu;
• reukloos;
• een ruime keuze aan tinten volgens het overeenkomstige assortiment;
• gemak van toepassing.

Er zijn veel minder nadelen. Deze omvatten korte levensduur, slijtage, relatief lage sterkte.

Samenstelling van de emulsie

Alle CVE's onderscheiden zich door de binder:

• acryl;
• silicaat;
• siliconen;
• gemengd.

Emulsieverven worden gebruikt voor binnen- en gevelwerken op minerale ondergronden. Kan over oude verf worden aangebracht, maar niet over olie (alkyd). Acrylverf onderscheidt zich door zijn diffusie. Ze onderscheiden zich door aantrekkelijke kosten en gebruiksgemak, relatieve duurzaamheid. Wanneer gemengd met latex, worden ze elastisch.

Ze worden niet aanbevolen voor gebruik in "warme gevel"-systemen vanwege hun lage dampdoorlaatbaarheid. Anders kan er na verloop van tijd schimmel ontstaan.

Materialen op basis van siliciumhoudende polymeren en silicaat zijn fundamenteel verschillend. Ze worden gekenmerkt door een hoge dampdoorlaatbaarheid. Dit schept goede voorwaarden voor de natte uitwisseling van katoen met de omgeving. Daarnaast worden structurele en conventionele silicaatverven gebruikt bij de renovatie van oude gebouwen. Ze plakken niet alleen aan de basis, maar dringen er doorheen en creëren een sterke chemische binding.

Tegenwoordig is een ander type CVE zeldzaam. Dit is een verf op basis van PVA. Heeft lage prestatie-indicatoren. Maar het grote voordeel is dat je het zelf kunt koken. PVA wordt in de gewenste verhouding verdund met water en het pigment wordt toegevoegd. Door mineralen toe te voegen, zoals kalk of krijt, ontstaat er een afgewerkt vulmiddel van dergelijke verf.

Vergelijkende analyse

Overweeg de definities van deze chemische verbindingen om te begrijpen wat het verschil is tussen VDK en VEC:

1. De dispersie is een mengsel van verschillende vaste of vloeibare stoffen, niet mengbaar met elkaar, maar met een homogene structuur.
2. Emulsie - een samenstelling van twee of meer vloeibare stoffen gelijkmatig verdeeld over het volume, maar niet gemengd. Het meest voorkomende voorbeeld van een emulsie is melk.

Kijk Ook

Hoe en waarmee je PVC-ramen thuis met je eigen handen kunt schilderen

Uit de definities wordt duidelijk dat VEC een ondersoort is van VDK. Daarom worden ze voor de eenvoud verdeeld volgens de volgende criteria:

• meng alleen vloeibare componenten - VEC;
• meng de vloeistof met de vaste stof - VDK.

Deze soorten verf verschillen in enkele van de kenmerken die in de tabel zijn vermeld:

Conclusie

In feite zullen VDK en VED voor een gewoon persoon weinig verschillen. Schilders zullen tijdens het werken eventuele verschillen kunnen opmerken, omdat de emulsie gemakkelijker aan te brengen is en gladder om mee te werken. Voor de daaropvolgende bewerking is de hoofdsamenstelling van de verf veel belangrijker. Want onder VDK en VEC zitten uitstekende duurzame materialen.