Soorten droge verfpigmenten en hoe ze correct te verdunnen, tips
Bij het kiezen van een verf is kleur vaak de doorslaggevende factor. Maar in het voorgestelde palet is het vaak niet mogelijk om een geschikte tint te vinden. Het probleem kan worden opgelost met droge verf. Dit zijn poedervormige kleurstoffen die worden toegevoegd aan water, lijm of olie. Droge pigmenten worden gemaakt van natuurlijke of kunstmatige grondstoffen en worden gebruikt bij reparaties en artistieke creaties.
Voor- en nadelen van droge formuleringen
Verschillende pigmenten worden gemengd om de gewenste tint te verkrijgen. Droge verven zijn geschikt voor binnen- en buitengebruik. De kwaliteit van droge pigmenten hangt af van de mate van slijpen. Als er bij het zeven door een zeef geen grote klonten achterblijven, betekent dit dat het kleurpoeder gelijkmatig in de basis is gemengd.
Bij het kiezen van droge verven wordt rekening gehouden met hun dekkracht - de eigenschap om het oppervlak te bedekken met een dekkende laag, gemeten in gram per vierkante meter. Kleurstoffen met een hoog dekkend vermogen worden economisch verbruikt.
Pigment variëteiten
De kleurstoffen onderscheiden zich door hun kleur, hun natuurlijke of kunstmatige oorsprong.
wit
Worden gebruikt als droge verf:
- krijt - grijs, wit, geelachtig, in grote stukken afgebroken of in poedervorm. Het is handiger om fijn krijt te gebruiken, omdat het voldoende is om de substantie in het water te gieten. Maal zelf grote stukken. De waterige oplossing wordt gefiltreerd en geïnfundeerd totdat zich een neerslag vormt. Vervolgens wordt het water afgevoerd, de bovenste laag krijt wordt verzameld, gedroogd en gezeefd. Het afgewerkte poeder wordt gebruikt om te schilderen;
- kalk - witte verf wordt bereid uit drie delen water en een deel kalk. De oplossing is goed gemengd. De afgewerkte verf lijkt qua consistentie op melk. Voor het kleuren wordt vaak gebluste kalk gebruikt. De witte kleur kan worden gewijzigd door chroomoxide, oker of limoenrood lood toe te voegen;
- whitewash - een fijn poeder wordt verkregen door metalen te calcineren: titanium, loodcarbonaat, lithopoon, zink. Titaanwit wordt gebruikt in kunstverfsets. Ook zit de kleurstof in olieverf en stopverf voor afwerking.
Krijt wordt het meest gebruikt in het dagelijks leven: om schuttingen, borders en boomstammen te schilderen, om plafonds en muren wit te kalken. Het wordt niet gebruikt bij de productie van verven en vernissen.
GEEL
In beeldende kunst en afwerking is oker populair - een waterig ijzeroxide met een mengsel van klei.De kleurstof geeft alle tinten geel, inclusief goud. De terracottakleur wordt verkregen uit gebrande en gecalcineerde oker. Het permanente pigment vervaagt niet, dus buitenmuren kunnen met okerkleurige verf worden geverfd.
Zelden worden kronen gebruikt bij afwerking - zink- en loodpigmenten. Ze geven heldere citroengele en oranje tinten, maar zijn giftig en alleen geschikt voor gebruik buitenshuis Zinkkronen zijn beter bestand tegen ultraviolette stralen, maar hebben een lager dekvermogen dan die van lood.
Blauw
Waterige oplossingen zijn blauw of ultramarijn gekleurd. De stof wordt langs chemische weg verkregen. Ultramarijn wordt gecombineerd met krijt of kalk om blauwe verf te produceren en wordt ook gebruikt om de gele zweem van witte verf te verwijderen.
Een natuurlijke bron van blauwe verf is het mineraal lapis lazuli. Natuurlijk ultramarijn of artistiek lapis lazuli wordt verkregen uit gemalen en geraffineerde steen. Puur pigment verdund in olie wordt aangebracht in transparante lagen. Meestal wordt het gemengd met in water oplosbare harsen en verven - tempera, aquarellen.
rood
Er worden drie droge pigmenten gebruikt om de muren te schilderen:
- rood loodijzer - geeft een steenrode kleur. De oranje tint wordt verkregen met behulp van de loodvariëteit, maar bij het schilderen van de stukken wordt deze vervangen door gebrande oker;
- mummie - alleen geschikt voor interieurdecoratie, onder invloed van regen wordt het pigment donkerder tot een bruine kleur;
- cinnaber - bestand tegen alkalische en zure oplossingen, verandert van kleur in de zon.
Oker wordt ook wel rode pigmenten genoemd. Het is een soort rood lood gemaakt met een andere technologie: watervrij ijzeroxide wordt gemengd met klei.
Mummiekleurstof dankt zijn naam aan de bron - met bitumen gebalsemde Egyptische mummies.Het bevat vetkaoliniet en een grote hoeveelheid hematiet.
Groente
Maak onderscheid tussen lead greens en chrome greens. Droge pigmenten worden verkregen door kroongeel en azuurblauw te mengen. De min of meer blauwe kleur van het mengsel levert verschillende tinten groen op. Loodgroenten worden in de verf- en lakindustrie gebruikt voor de vervaardiging van olieverf en email. Maar het opdrogende pigment exfolieert: de kroontjes nestelen zich in de pot en het azuurblauw drijft, blauwe en gele vlekken verschijnen op de muur. Chroomoxide, oftewel chroomgroen, lost niet op in water. De stof is giftig: het veroorzaakt dermatitis, allergieën. Hij kreeg de derde gevarenklasse toegewezen.
bruin
Gebruik voor pure, roodachtige tinten een droge schaduwvlek. De houtachtige tinten worden verkregen met behulp van gebrande sienna. Na het beitsen ziet het hout eruit als eiken of essen. Siena heeft een laag dekkend vermogen. De mooie textuur van het hout en de gebreken op de muren zullen ook zichtbaar zijn onder de verf.
Kolkotar behoort tot bruine minerale verven. Net als rood lood en rode oker is het een watervrij ijzeroxide. De stof komt van nature voor als rood ijzererts.
Kolkotar kunstmatige minerale verf, verkregen uit de verwerking van ferrosulfaat, is erg populair.
Zwart
Bronnen van zwart:
- roet - de kleurstof wordt verkregen door aardgas, olie of een mengsel daarvan te verbranden, en het gas in een vacuüm te verwarmen, geschikt voor olie-, zeep- en lijmbases;
- houtskool, grafiet - in water oplosbare producten van brandend hout en fossiele steenkool.
De grafische industrie gebruikt zwarte inkt op roetbasis. De deeltjes zijn giftig en nestelen zich in de longen.Houtskool is veiliger. Het wordt gebruikt als kleurstof voor levensmiddelen.
Grafiet is een natuurlijk mineraal met een gelaagde structuur. Bovendien wordt de stof kunstmatig verkregen: door cokes te verhitten, gietijzer af te koelen en carbiden bij hoge temperaturen te ontleden. De potloden zijn gemaakt van een mengsel van grafiet en kaolien.
Metalen
Metaalkleurstoffen zijn onder meer:
- aluminium poeder;
- zinkstof;
- RVS poeders op basis van chroom, nikkel, ijzer.
Eigenschappen van sommige metaalpigmenten:
- goud - bestand tegen zuren en hitte;
- zilver - wordt donkerder in de lucht, maar verandert niet onder vernis;
- tin - reageert met anorganische zuren;
- zink - lost op in zoutzuur.
Aluminiumkleurstoffen zijn ook gevoelig voor zuren en basen. Een andere bron van metaalpigmenten is parelmoer van schelpen. Metaalpigmenten vormen een reflecterende coating die bestand is tegen hitte en water en corrosie voorkomt. Ze worden gebruikt voor het schilderen van gastanks, koelkasten.
Hoe droge kleurstoffen op de juiste manier te verdunnen
Voordat ze aan de oliebasis worden toegevoegd, worden de pigmenten alleen gezeefd. Om witte waterige verbindingen te kleuren, wordt een oplossing bereid: de poeders worden in water gegoten, geroerd en gefilterd.
Voeg twee of drie pigmenten toe aan een container om een nieuwe tint te krijgen.
De verdunde kleurstof wordt in een dunne stroom in de verf of het email gegoten, waarna de samenstelling grondig wordt gemengd. Om het mengsel homogeen te maken, giet het in een waterige oplossing en meng tegelijkertijd. Het vooraf screenen en oplossen van het pigment helpt klonteren en ongelijkmatige kleurverdeling te voorkomen. De volgende kleurstoffen lossen op in water en olie:
- roet;
- blauw;
- cinnaber;
- mummie;
- schaduw;
- oker;
- Sienna.
Rood lood en chroomoxide zijn ook universele pigmenten. Krijt en kalk lossen alleen op in water.
Extra tips en trucs
Het aantal kleurstoffen wordt gekozen rekening houdend met het dekkend vermogen:
| Kleurstof | Dosering in gram per vierkante meter |
| wit titaan | 50-75 |
| Okergeel | 65-90 |
| Kronen | 110-190 |
| Kunstmatig ultramarijn (blauw) | 50 |
| azuur blauw | 10-60 |
| ijzer rood lood | 20 |
| mummie | 30-60 |
| Cinnaber | 80-120 |
| chroomoxide | 40 |
| leidende greens | 70 |
| Schaduw | 40 |
| Roet | 15 |
| steenkool | 30 |
| Grafiet | 30 |
| Metallics | 3-4 |
Kenmerken van het werken met droge verf:
- gunstige temperatuur voor mengen en kleuren + 5 ... + 35 graden;
- meng voor het schilderen een kleine hoeveelheid pigment en basis om de intensiteit en tint van de kleur te controleren;
- de verf wordt in maximaal drie lagen aangebracht;
- de olie- of lijmbasis wordt geroerd met een boor, omdat tijdens handmatig roeren het pigment niet gelijkmatig wordt verdeeld;
- water met kleurstof wordt gedurende 15 minuten toegediend;
- het geverfde oppervlak droogt volledig in 24 uur.
Voor het schilderen worden de muren ontdaan van sporen van oude verf, vuil en stof. Een primer maakt het aanbrengen gemakkelijker en verlengt de levensduur van de nieuwe coating.
Droge aquarellen om te schilderen worden in afzonderlijke blokjes verkocht. Ze worden zoals gewoonlijk in een kom gebruikt - zacht maken met water, oppakken met een penseel en de intensiteit op het palet aanpassen door pigment of water toe te voegen.